Om aan te sluiten bij elkaar, een ander te begrijpen en zelf begrepen te worden is het van belang dat je weet welke communicatie stijl jouw voorkeur heeft en welke  voorkeursstijl de ander heeft. Reageer je vanuit je gevoel, ben jij een beelddenker of sla je aan op taal? Stel, de ene persoon zegt het niet te zien zitten en de ander vraagt om een beschrijving in plaats van beelden dan kan er spraakverwarring ontstaan. Wij gebruiken alle zintuigen als we met elkaar in gesprek gaan, maar soms lijkt het wel alsof we elkaar maar niet begrijpen.

Aansluiten bij elkaar doe je door goed te luisteren naar de woorden die iemand gebruikt. Zo kun je begrijpen wat de voorkeursstijl is van de anderen. En welke woorden gebruik jezelf?

Denk eens terug aan je laatste vakantie en beschrijf hoe het daar was.

Begin je dan met informatie, bijvoorbeeld: In Zuid Frankrijk, dorpje met …tig inwoners, het was 13 uur rijden, we hadden een appartement voor 6 personen of zeg je: In een mooi glooiend heuvellandschap in Frankrijk, zaten wij in een schattig wit huisje naast een prachtig veld vol bloeiende zonnebloemen, met mooi en warm weer… of zeg je: Het was heerlijk, relaxed midden in de natuur in Frankrijk. We kwamen zo lekker tot rust, veel gewandeld geen prikkels en heerlijk gegeten…. 

• Zien (visueel): zicht, kleuren, beelden
• Horen (auditief) : horen, luisteren, geluiden, volume
• Voelen (kinesthetisch) : voelen, tasten, bewegen

Ik kijk ervan op…. Er is geen zicht op…. Ik zie het zitten… Een oogje in het zeil houden… Een helder beeld hebben. Nog afgezien van… Uitzicht hebben op…. Ik zie het helemaal voor me…

Vragen die je kunt stellen:

“Hoe zie jij dat?”, of “Hoe ziet dat er voor jou uit?” “Hoe zou jij dat tekenen?”, “Welke beelden komen er nu in je op?” “Wat voor kijk heb jij op…”

Daar hoor ik van op….Kort gezegd komt het erop neer dat…. Dat klinkt me vreemd in de oren….Op je praatstoel zitten. Een andere toon aanslaan. Het is de toon die de muziek maakt. Ergens oren naar hebben…Dat klinkt goed.

Vragen die je kunt stellen:

“Beschrijf de situatie eens voor mij..” “Welke woorden komen er nu in je op?” “Hoe wil jij dat ik met je praat?” “Vertel eens, wat is er gebeurd?” “Kun je in je eigen woorden….?”

Ik heb het gevoel dat…Ik voel er veel voor… Ik houd mijn hart vast.. Ik voel me verward…Ergens voor voelen….Onder druk komen staan….Een goed gevoel over hebben…

Vragen die je kunt stellen:

“Hoe voelt dat voor jou?”, “Hoe voelde jij je toen……?” “Heb je weleens het gevoel dat…?”, “Wanneer voel jij je…?”

Wat is het verschil, hoor ik je denken? We gebruiken deze woorden (beelden en emoties), toch allemaal in onze communicatie? Dat klopt, maar we hebben écht een volgorde in onze manier van communiceren. Hoe meer je weet van je eigen voorkeursstijlen en die van de ander kunt herkennen, hoe meer je kunt aansluiten in het gesprek met de ander. Dan luister je actief naar de ander.

Bij coachen is dit zeer belangrijk, want alleen als je kunt aansluiten bij de ander, hoor, zie en voel je wat de ander bedoelt. Zonder direct in te vullen. Dan voelt de ander zich ook gezien en gehoord en kan het gesprek over de kern gaan. Dit hoort allemaal bij actief luisteren. Als coach let je dus op de woorden die iemand gebruikt, maar ook op de lichaamstaal die daarbij zichtbaar is. Want komt dat wel overeen? Ook het stemgeluid zegt veel over de ander. Als iemand heel monotoon over zijn gevoel praat, benoem je als coach dat dit niet helemaal met elkaar rijmt. Als je dan doorvraagt met kinesthetische vragen kun je goed horen dat de ander het lastig vind om over zijn emoties te praten. Waarschijnlijk beschermt hij zichzelf door middel van een rationele vertelling.